Waarom worden onze krieken niet of nauwelijks gebruikt om distillaten te maken?

Voor de fruitteelt is het interessant omdat ze geschud en niet geplukt moeten worden.
​Het probleem van het vinden van plukkers is niet bestaand.
​

​Ik heb het antwoord.
 
Accijnswetgeving
Door de onwerkbare accijnswetgeving en starre houding van de Administratie der Douane & Accijnzen is het bijna onmogelijk om een kleine ambachtelijke distilleerderij op te starten. Accijnzen heffen op ingevoerde drank is voor de schatkist gemakkelijk en vraagt totaal geen werk. Om een installatie voor het distilleren van fruit deze aan deze wetgeving aan te passen moet en grote extra investeringen doen. Niet alleen moet alles worden verzegeld en heeft men dure geijkte meetvaten nodig, hetgeen duizenden euro’s extra investeringen vraagt, maar bij het distilleren kan men het product niet proeven en beoordelen. Het is hetzelfde als gaan autorijden met een geblindeerde voorruit. Om goede fruitdistillaten te maken moet men ‘open’ kunnen stoken. Met andere woorden, men moet kunnen ruiken en proeven om het juiste moment te bepalen waarop men van voorloop naar middenloop, en van middenloop naar naloop schakelt.
 
Buitenland als voorbeeld
In Duitsland mogen ambachtelijke stokerijen wel ‘open’ stoken. Het resultaat? Meer dan 30.000 ambachtelijke distillateurs! En in België? En in Nederland worden installaties ook niet meer verzegeld en kan men ‘open’ stoken. Wanneer we in België ‘open’ willen stoken moeten we dat in twee keer doen. ‘Maar dat is toch ook beter’ zult u zeggen. Ja, dat klopt, maar in het buitenland kan men met één heel eenvoudige alambiek twee keer stoken. ‘Open’ natuurlijk. Wanneer we dat in België willen doen hebben we twee stookinstallaties nodig. Een volledig gesloten, en dus hoe dan ook al duurdere, installatie voor de ruwstook, en een tweede onverzegelde voor de fijnstook. Dat wil dus zeggen dat de investering meer dan het dubbele bedraagt. Dit is voor potentiële nieuwe distillateurs een grote hindernis.   

Te weinig innovatief
“Als je blijft planten wat je altijd geplant hebt, blijf je oogsten wat je altijd geoogst hebt.” Maar de markt verandert voortdurend. Fruittelers willen enkel 'Rusland terug' en hebben geen oog voor creatieve alternatieven. We willen iedereen onze Jonagold laten eten en blijven proberen om onze Conference-peren aan Chinezen te verkopen, die deze perenvariëteit niet willen, want Chinezen willen peren met een gladde schil. Maar wij hebben wel de beste peren om distillaten van te stoken, Williams en Durandeau. Maar wat doen we er mee? We trekken de bomen uit om ze te vervangen door, ……. jawel, Conference. De fruitsector moet meer kijken naar de mogelijkheden van de markt. De mogelijkheid voor streekgebonden gastronomische producten worden volledig uit het oog verloren. Neem nu Calvados, het wereldvermaarde appeldistillaat. Ik hoor u al denken, “wie drinkt dat nu nog?” Maar daar zijn de Chinezen wel verzot op. Calvados, Cognac, Armagnac etc. breken alle exportrecords door de afzet naar Azië. Dat is toch interessanter dan de fruitsector aan een financieel infuus leggen. Heeft u al eens gekeken naar de prijzen die een fruitteler krijgt voor zijn fruit? Je zou voor minder gaan stoken.
 
Waarom past men de wetgeving niet aan?
De hele politiek heeft geen enkele interesse in het stimuleren van nieuwe ondernemers. Zelfs niet wanneer die een interessante afzetmarkt voor fruit kunnen betekenen. Onze economie gaat gebukt onder het verdwijnen van onze 'maak-economie'. Havens voor Chinese schepen vol invoergoederen en door het vrachtverkeer, met buitenlandse truckers, dichtslibbende wegen, call-centers en logistieke centra voor parttime interim minimumloners is het enige wat er nog aan werk over blijft. Plus ambtenaren, veeeeel ambtenaren met, nog steeds levenslange benoemingen en super pensioenen, uiteraard, vanwege het zware beroep, reeds op vroege leeftijd. Maar dat moet wel allemaal betaald worden, dus gaan belastingen, leges, boetes, heffingen, taxen en uiteraard accijnzen, met daarop nog eens een dikke btw al jaren de hoogte in. We moeten innovatieve ondernemers stimuleren, zeker in de ‘maak-economie’, en al helemaal wanneer deze mogelijkheden hebben om te exporteren. Zij moeten ‘eenvoudig, zonder tot buitensporige investeringen en administratieve waanzin te worden gedreven kunnen opstarten.
 
Wat moet er gebeuren
We hebben de grondstof, we hebben de kennis,we hebben mensen die willen starten. Wanneer we nu eenzelfde accijnswetgeving als Nederland of Duitsland zouden hebben, zouden we al heel vlug resultaat zien. Vraag de politiekers niet om ‘Rusland terug te geven’, dat kunnen ze niet, maar vraag om de accijnswetgeving 

Hoogstamboomgaarden nieuw leven inblazen

Het Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren heeft een boomgaardenloket gelanceerd (3/5/2023) waarmee het eigenaars van hoogstamboomgaarden en ondernemers die aan de slag willen gaan met het fruit van die boomgaarden wil ondersteunen. Het boomgaardenloket moet het eerste aanspreekpunt worden bij alle aspecten van het herstel en beheer van de hoogstamboomgaarden en zal hierbij nauw samenwerken met de Nationale Boomgaardenstichting.

Appel- en Ciderdistillaten
Het is onbegrijpelijk dat er in een fruitstreek met veel appelen, zoals de Haspengouw, vrijwel geen distilleerderij te vinden is. En als die er al is gebruiken ze neutrale landbouwalcohol in plaats van ons fruit als grondstof. Hoe komt dit? Is fruit distilleren een interessante optie voor onze fruitsector? Zijn er experimenten? Dit zijn allemaal vragen waarop een antwoord wordt gegeven.