Kafka was een Belg
Kafka beschreef de meest absurde omstandigheden, op het belachelijke af, "Kafkaiaanse toestanden". Omstandigheden die onrealistisch absurd zijn treffen we echter in België geregeld aan. Het lijkt wel alsof Kafka een Belg was.
Geen rechtszekerheid voor distillateurs. Terwijl de ene nieuwe distillateur € 10.000 extra moet investeren om de volledige installatie verzegeld te hebben mag de andere zijn fijnstook in een 'open distilleertoestel' doen.
"Ze willen gewoon niet dat er distilleerderijen bij komen omdat ze anders te veel werk krijgen"
"Ze" is in deze de administratie van Douane & Accijnzen. Men doet er alles aan om er voor te zorgen dat er zo min mogelijk nieuwe distilleerderijen bij komen. "We kunnen die nieuwe distillateurs niet allemaal controleren, dat is te veel werk. Daar hebben wijn de tijd niet voor." Maar de Belgische overheid subsidieert wel de opleiding distillateur die nieuwe professionele distillateurs vormt, om die vervolgens op alle denkbare manieren het opstarten van een nieuwe distilleerderij onmogelijk te maken. Dus komen de Nederlanders de door de Belgische staat gesubsidieerde opleiding volgen om vervolgens in Nederland een distilleerderij op te starten.
levenswater.weebly.com/overheidsbeleid-en-ambachtelijke-distillateurs.html - www.geurtvanrennes.com/waarom-open-stoken.html
"Een land bestuurd door advocaten en ambtenaren kan nooit goed komen."
Een parlement gevuld met juristen en ambtenaren die het ondernemen onmogelijk maken. Daar lijkt het steeds meer op. Sociale projecten en maatschappelijke doelen, overheidsdiensten en ambtenaren kosten geld. Handen vol geld. Maar ergens moet het verdient worden! Dat zijn ondernemers en de 'echt' werkende bevolking. Zij moeten veel te veel afgeven en in de 'collectieve pot' stoppen onder de vorm van sociale lasten, belastingen, heffingen, retributies en weet ik wat nog allemaal. De meerderheid van de kiezers leeft inmiddels van het geld die door een minderheid moet worden opgehoest. Zij gaan bij de volgende verkiezingen niet voor lagere overheidsuitgaven en administratieve vereenvoudigingen stemmen. Ambtenaren en parlementairen zijn er zich onvoldoende van bewust wie voor hun inkomen zorgt. Zij zijn volledig wereldvreemd. Vervreemd van de economische realiteit dat alles wat je uitgeeft, vroeg of laat, zal moeten worden verdiend in de wereld van ondernemers en werkenden.
"Ja, maar wij kosten niks."
Een mooi voorbeeld:
Op school kwam een ambtenaar van Accijnzen voor een 'vaststelling' te doen van de hoeveelheid alcohol die de voorgaande week was geproduceerd. Het was amper twee liter omdat enkel gedistilleerd wordt in kleine hoeveelheden tijdens de praktijklessen. Wetende dat de administratie van douane en accijnzen de bevoegdheid heeft om voor de opleiding volledige vrijstelling van accijns te verlenen kon ik het niet laten om de controleur er op te attenderen dat zij er beter me af zouden zijn om ons vrijstelling te verlenen. De accijnsopbrengsten zijn immers veel lager dan de kosten van de vaststelling. Als antwoord kreeg ik: "Ja, maar wij kosten niks." Waarop ik repliceerde: "U krijgt geen loon dan?".
De meeste ambtenaren zijn bezeten van regels en procedures en verliezen de economische realiteit volledig uit het oog. Die realiteit interesseert hen ook in het geheel niet. Zij beseffen zelfs niet eens meer dat zij hun inkomen ontlenen aan wat er in de 'echte wereld' door ondernemers en werkenden waarop zij neerkijken wordt verdiend.
Op school kwam een ambtenaar van Accijnzen voor een 'vaststelling' te doen van de hoeveelheid alcohol die de voorgaande week was geproduceerd. Het was amper twee liter omdat enkel gedistilleerd wordt in kleine hoeveelheden tijdens de praktijklessen. Wetende dat de administratie van douane en accijnzen de bevoegdheid heeft om voor de opleiding volledige vrijstelling van accijns te verlenen kon ik het niet laten om de controleur er op te attenderen dat zij er beter me af zouden zijn om ons vrijstelling te verlenen. De accijnsopbrengsten zijn immers veel lager dan de kosten van de vaststelling. Als antwoord kreeg ik: "Ja, maar wij kosten niks." Waarop ik repliceerde: "U krijgt geen loon dan?".
De meeste ambtenaren zijn bezeten van regels en procedures en verliezen de economische realiteit volledig uit het oog. Die realiteit interesseert hen ook in het geheel niet. Zij beseffen zelfs niet eens meer dat zij hun inkomen ontlenen aan wat er in de 'echte wereld' door ondernemers en werkenden waarop zij neerkijken wordt verdiend.
