Democratie op de boerderij
We hebben de ‘gelijkheid’ tot het opperste goed verheven. Vrouwen en mannen, homo en hetero, blank en zwart, dom en slim, lui en vlijtig, allemaal gelijk. Uiteraard hebben we ook allemaal gelijke rechten. Iedereen heeft evenveel ‘te zeggen’ en een gelijke stem in onze democratie.
We hebben deze gelijkheid en democratie op ‘de boerderij’ ingevoerd en alle dieren evenveel stemrecht gegeven als de boer en de boerin. Democratisch werd besloten dat de koeien meer voer zouden krijgen en minder melk zouden moeten geven. De boerderij werd een voorbeeld voor andere boerderijen waar de koeien ook in opstand kwamen en democratie eisten. Na een aanvankelijke bloeiperiode van dit systeem, waarbij alle koeien gelukkig waren in ruime en comfortabele stallen met massageborstels, perfecte verzorging en een lage werkdruk, kwamen echter de problemen in zicht. De boer waarschuwde dat alle reserves bijna waren verbruikt, maar de koeien wilden niet inleveren en geen comfort inleveren. Er zat niks anders op dan voorschotten op nog te produceren melk te vragen en uitstel van betaling bij de veevoerleverancier. Maar toen de schuld te hoog werd kwam ook hieraan een einde. Er werd een crisisberaad op de boerderij gehouden en nieuwe verkiezingen. De os stelde zich kandidaat en voerde campagne met de belofte dat hij er voor zou zorgen dat de koeien niet zouden moeten inleveren. Alle dieren vonden zijn beloftes aantrekkelijk en stemden op de os. Wie deze boerderij wil bezoeken komt echter te laat. Ze is failliet.
We hebben de ‘gelijkheid’ tot het opperste goed verheven. Vrouwen en mannen, homo en hetero, blank en zwart, dom en slim, lui en vlijtig, allemaal gelijk. Uiteraard hebben we ook allemaal gelijke rechten. Iedereen heeft evenveel ‘te zeggen’ en een gelijke stem in onze democratie.
We hebben deze gelijkheid en democratie op ‘de boerderij’ ingevoerd en alle dieren evenveel stemrecht gegeven als de boer en de boerin. Democratisch werd besloten dat de koeien meer voer zouden krijgen en minder melk zouden moeten geven. De boerderij werd een voorbeeld voor andere boerderijen waar de koeien ook in opstand kwamen en democratie eisten. Na een aanvankelijke bloeiperiode van dit systeem, waarbij alle koeien gelukkig waren in ruime en comfortabele stallen met massageborstels, perfecte verzorging en een lage werkdruk, kwamen echter de problemen in zicht. De boer waarschuwde dat alle reserves bijna waren verbruikt, maar de koeien wilden niet inleveren en geen comfort inleveren. Er zat niks anders op dan voorschotten op nog te produceren melk te vragen en uitstel van betaling bij de veevoerleverancier. Maar toen de schuld te hoog werd kwam ook hieraan een einde. Er werd een crisisberaad op de boerderij gehouden en nieuwe verkiezingen. De os stelde zich kandidaat en voerde campagne met de belofte dat hij er voor zou zorgen dat de koeien niet zouden moeten inleveren. Alle dieren vonden zijn beloftes aantrekkelijk en stemden op de os. Wie deze boerderij wil bezoeken komt echter te laat. Ze is failliet.
