Gevaren voor de volksgezondheidOnze overheid heeft torenhoge accijnstarieven gemotiveerd met volksgezondheid als belangrijkste motief. Je kunt alcoholconsumptie verbieden, zoals in de moslimlanden, of de accijnzen zo hoog maken dat mensen minder gaan drinken. We weten echter uit het verleden dat deze manieren wel eens een averechts effect kunnen hebben. Wie de geschiedenis niet kent maakt dezelfde fouten opnieuw. Waarom leert de overheid niet uit Amerikaanse drooglegging nu bijna honderd jaar geleden?
Averechts effect van het beleidHet beleid dat nu wordt gevoerd heeft enkele nadelige gevolgen. Lager inkomsten voor de schatkist. Groter risico op 'giftige' alcohol. Meer criminaliteit.
Methanol en EthylcarbamaatMethanol, de 'slechte alcohol' vormt een potentieel gevaar, maar enkel wanneer men niet goed weet wat men doet. Het is helemaal niet moeilijk om alcohol te stoken waarin amper of geen methanol aanwezig is. Men moet gewoon even weten hoe men deze methanol kan voorkomen.
Ethylcarbamaat Een veel groter gevaar vormt de aanwezigheid van ethylcarbamaat. Een stof die kankerverwekkend is en die kan ontstaan bij het fermenteren van steenvruchten. Hierbij kan men de vorming van ethylcarbamaat ook voorkomen, of blauwzuur waaruit het ontstaat bij de productie verwijderen. Ook hierbij is een gedegen kennis onontbeerlijk. |
Opkomst van misdaadOp eenzelfde manier waarop andere verboden goederen interessante handelswaar voor criminele organisaties zijn is dit ook voor alcohol het geval. De maffia in de VS heeft een enorme groei gekend door de drooglegging.
In de VS was er tijdens de drooglegging een enorme groei van criminele organisaties.
-Smokkel uit Mexico en Canada -Illegale stokers, ‘bootleggers’ -‘gezuiverde’ industrie-alcohol Uiteindelijk werden de problemen zo groot dat het alcoholverbod werd opgeheven.
|
Meer dan 10.000 doden door illegale alcoholMet de inwerkingtreding van de prohibition wet verhuisde de handel in drank naar het illegale circuit. Stiekem werd er massaal gedronken. In Canada en Mexico beleefden cafés bij de grens topjaren. Illegale cafés ("speak easies") ontstonden in achterkamertjes, waar illegaal gestookte drank werd geschonken. Veel criminelen hebben goed geld verdiend aan die handel, de bekendste onder hen is Al Capone. Zij stalen onder meer industriële alcohol (voor de productie van bijvoorbeeld verf) en maakten er weer min of meer drinkbare alcohol van. De Amerikaanse regering dwong daarom in 1926 de fabrikanten van de industriële alcohol middelen toe te voegen die de alcohol ondrinkbaar maakten, waaronder kerosine, benzeen, cadmium, formaldehyde, aceton en methanol. Volgens schattingen kwamen door deze vergiftiging van alcohol minstens 10.000 mensen om het leven.[www.slate.com/articles/health_and_science/medical_examiner/2010/02/the_chemists_war.html?GT1=38001&via=gdpr-consent]
Frustrated that people continued to consume so much alcohol even after it was banned, federal officials had decided to try a different kind of enforcement. They ordered the poisoning of industrial alcohols manufactured in the United States, products regularly stolen by bootleggers and resold as drinkable spirits. The idea was to scare people into giving up illicit drinking. Instead, by the time Prohibition ended in 1933, the federal poisoning program, by some estimates, had killed at least 10,000 people.
|